Menang Sorak, Kampung Tergadai

Beberapa bulan yang lepas, negara heboh dengan kenyataan Tan Sri Khalid yang mahu membuka 10 % kuota kemasukan bukan bumiputera ke UiTM. Tindakan tersebut mengundang reaksi daripada pelbagai pihak, ada yang bersetuju, ada yang membantah sekeras kerasnya. Namun saya ingin nyatakan satu analogi, saya ingin membikin kuih bahulu kerana kebanyakan ahli keluarga gemarkan kuih bahulu, namun dalam proses menyediakan kuih itu, saya berubah fikiran dan membikin kuih bangkit. Objektif saya iaitu untuk memberi ahli keluarga merasa kuih bahulu yang menjadi kegemaran mereka tidak tercapai. Begitu juga dengan senario kuota UiTM tersebut. Bukan nilai kuota sama ada 10 %, 30 %, mahupun 50 % yang jadi persoalan. Persolannya ialah apakah tujuan sebenar UiTM ditubuhkan? Bukankah untuk anak Melayu? Memang enak jika kita hujahkan bahawa sudah tiba masanya kita bersaing dengan kaum lain, tapi adakah kita sudah cukup hebat? mungkin ada yang berpendapat kenyataan saya agak pesimis. Tetapi perlu kita ingat, sebelum kita berperang menentang musuh yang hebat, kita harus perhebatkan pasukan kita dulu. Masih ingat mengapa Tok Janggut kalah? kerana British menggunakan senjata moden seperti meriam, namun pasukan beliau hanya menggunakan keris dan tombak. apa yang terjadi kepada tok janggut? beliau dibunuh, mayatnya digantung songsang! dapat lihat kesan jika kita berlawan dalam keadaan sedemikian?

ada yang mengatakan bahawa kaum melayu banyak dbantu, sehingga menyusahkan kaum lain. ingin saya tegaskan disini, saya bukan seorang yang racist, tetapi ingat, orang lain tak akan miskin kerana kita kaya, orang lain tak akan kalah kerana kita menang, orang lain tak akan mati kerana kita boleh hidup. memang orang melayu banyak dibantu, tapi siapa yang benar-benar menang dari segi pencapaian ekonomi dan akademik? anda tahu jawapannya. jangan kita cuba menunjuk dengan bangsa lain bahawa kita boleh jadi hero mereka, namun kita buang bangsa sendiri. jangan anak dibiar kelaparan, kera dihutan disusui. kit siang cuba mewujudkan satu peluang ekonomi yang terbuka kepada semua kaum di pulau pinang, tapi terpaksa membatalkan hasrat kerana bercanggah dengan perlembagaan. jangan kita sekalii-kali lupa perkara 151 dan perkara 152. jangan jadi pak kaduk menang sorak, kampung tergadai.